حرفهای منِ سُربی رنگی شعر ودکلمه سپیده طالبی
حرفهای منِ سُربی رنگی شعر ودکلمه سپیده طالبی
پشت دیوار ِ پُر از تنهایی
چالشی از ، تقابل برپاست
چنگ در چنگ
رنگ با رنگ
و چه بی پرواست میان میدان
رنگ بیرنگی ها
و چه خاکسترگون
رنگ بر همه جا می پاشد!
میدانی!
گوشهای از رنگِ
پُر شده در همه ی ذهنِ من
سُربی است!
که از بهم یاختن
نورِ سیاهِ دل ها
در آن سو
با تمام ِ
روشنی های دلم در اینجا
با خودش درگیر است!
جزء دیگر که مقامی دارد
خاکستری از سوخته های خودِ من ،
پُرِ از نابودیست
که به رنگِ تیرهاش میبالد!
این چه حسی است درونِ دل من
که مرا پیر تر از پیر
بدنبال فنا میراند
حس انسانی ست آن؟!
دل من
پاره ، پاره
ذهن من
شاخه ، شاخه شده
و منِ بیدرمان ،
به روی هر شاخه
بی نهایت تنها
شدهام باز اسیر ،
در میانِ افکار
این همه بی سامان!
جستجوگر
در پی گم شدنم
و نیافتنِ آنچه
به جستجویش
رفته همه روح و تنم
و چه … تناقض بسیار…..
این آخرِ خاکستر شدن است !
آخر سُربی رنگی
آخر تنهایی
این هبوط انسانی است
اما نه که از عرش به فرش
از منِ با من بودن
به خود قعر زمان
در پسینِ نابودن!
از میان رفته و نابود شده!
یک اعدام!!!!
ناگهان ورطهای
از جنسِ ِ
سردی مرگِ احساس
یا که سرمای پُر از
حسرتِ دوست
در آنسوی جهان
خستهام !
خستهام !
از این خودِ نامرعی
که مدام مرا ،
دور میدارد ،
از لذت همراه شدن
با سبزی ،
یا که پُر شدن از نارنجی
و نهایت غرق شدن در آبی
که خودِ زندگی است…
این چه دردی است
که در مغز من است ؟!
همه از پُر حرفی است !
حرف های منِ سُربی رنگی
با خودِ غمزدهام
چیست این بد مرگی ؟!
این همان
رنگ بی رنگی هاست
رنگِ خاکستری ِ
تنهایی است!
شعر و دکلمه : سپیده طالبی
دانلود دکلمه شعر حرف های منِ سُربی رنگی
با صدای شاعر سپیده طالبی
دانلود ویدیو دکلمه شعر حرف های منِ سُربی رنگی
با صدای شاعر سپیده طالبی
بیشتر بخوانید
مادر نویسنده زهرا رضوی
یادداشت شعر و دکلمه احسان افشاری
ایمان شاعر مجید محبعلی دکلمه سایه بابایی
زیر باران شاعر بی تا امیری دکلمه زهره رضایی