شعر زاغه نشین شاعر شهلا شقایقی (توتیا)
شعر زاغه نشین شاعر شهلا شقایقی (توتیا)
( تقدیم به کودکانی که یلدایی ندارند )
زاغه نشینِ شبِ طولانی ام
غم زده در محفلِ مهمانی ام
در شبِ چشمانِ سیه فامِ تو
داغِ سپیدی ایست به پیشانیم
زلفِ سیاهی دلت آشوب کرد
این همه ماتم شده ارزانیم
کُنجِ دلت خانه ی خوبان شده
خوب ترینم ز چه می رانی ام
سیلی و صورت شده مجذوب هم
مات در این دایره گردانی ام
نان جوین خون جگر را ببین
سوژه ی شعرت غمِ عریانی ام
فصل خزان تا که به پایان رسد
یخ زده در فصل زمستانی ام
عدل خدا ،شادی یلدایی ات
ضایعه ی یک شبِ بارانی ام
مرگ پدر غصه مادر چه بود
شمه ایی از شرحِ پریشانی ام
پیر شده چهره ام ازدرود غم
کودکِ کارم ، نه دبستانی ام
جامه ی نو بر تن من چون کنی
باز همان خار بیابانی ام
در نظرت سمبل شهرت شدم
روز دگر باز خیابانی ام
گونه سرخم شده رنگ انار
خونِ دلِ شاهدِ قربانی ام
این همه ثروت به کجا می رود
بسته به زنجیرم و زندانی ام
نزدِ همه داد رسان هم ببر
بغضِ فرو خورده و حیرانی ام
روشنی فکرِ تو در حرف نیست
کشور کورش شده ویرانی ام
شاعر : شهلا شقاقی (توتیا)
بیشتر بخوانید بشنوید
شعر شب یلدا شاعر مژگان مهر
دلنوشته شب یلدا نویسنده نجمه سعادتی (خاطره)
شعر یلدای من شاعر مهدی میرآقایی خوانش شعر فرح درخشنده
شعر شب یلدا شاعر ویدا فیروززاده خوانش شعر مریم بختیاری
شعر یلدای سرد شاعر داود همراز خوانش شعر راحله افسری