مداد رنگی های مرا بیاورید شاعر دکتر فاطمه لشکری
مداد رنگی های مرا بیاورید
امشب دلم
به وسعت تمام روزهای زندگی
هوای نقاشیهای کودکانه را کرده است
می خواهم دوباره
جنگلی بکشم
کوه، درخت ویک برکه
وخانه ای
که پنجره های آن پشت به کوهها باشد
دست خودم اگر بود
دیگر هرگز
تصویر هیچ کوهی را نمی کشیدم
مادرم همیشه می گفت
«کوه»
ابهت تمام نقاشی های دنیاست
ولی من دیشب
تمام استخوان های شکسته ام درد می کرد
ومادرم نمی دانست
چه دردی دارد
وقتی که
به کوهی تکیه کرده ای
و نیمه شب بر سرت فروریخته باشد
شاعر : دکتر فاطمه لشکری « راحیل کرمانی»
دیگر اشعار و دکلمه های شاعران و دکلماتورهای عزیز عشق زیبا
شعر رسم عاشقی شاعر مریم قهرمانلو دکلمه سمیه
سوگ ماه شاعر استاد حسن اسدی شبدیز دکلمه لیلا موسوی
شعر غريب آشنا شاعر طاهره داوری دکلمه زهره رضایی
بازی شطرنج شاعر مینا کاظمی دکلمه زهرا عالمی
شعر من شاعر غلامعباس سعیدی