شعر زیبای عشق از علی بنیان عالم
عشق پرندهای است محبوس
و بسیار مشتاق پرواز
در قفس یاد تو
رهایش کن…
اگر پرید و دلتنگ شدی
یا ماند و دلشاد شدی
بدان که عاشقی…
شاد باش
که سهم او
آشیانهای دیگر است
و تو پیروز آزمون عشق!
امان از هنگامی که پر زد و
از او بیزار شدی…
تو
عاشق…..
نبودی..!
علی بنیان عالم