داوود همراز / شاعران سایت

خزان عشق شاعر داوود همراز دکلمه راحله افسری

زدى آتش به پيمانت ،، ولی آهسته آهسته
رود از قلبم ايمانت ،، ولى آهسته آهسته
هزاران سبزه افشاندم ، به باغِ قلبت از عشقم
بخشکاندى تو گلدانت ،، ولی آهسته آهسته

ز باغِ دل ، هزاران گل ، به قلبت هدیه آوردم
خزان کردى بهارانت ،،ولی آهسته آهسته
نشاندم آهویِ دل را ، نوازشها کند چشمت
زدی با اخم مژگانت ،، ولی آهسته آهسته

نه یک آغوشِ گرم از تو ٫ نه یک بوسه نه لبخندی
براندی دل ز دامانت ،، ولی آهسته آهسته
به سردی میزنی هر شب ، دگر شد خسته این جانم
دلم یخ زد به دستانت ،،ولی آهسته آهسته

بگفتم دل تو را خواهد ، بگفتی آب میکوبی
به هاونگِ دلت جانت ،، ولی آهسته آهسته
ولی من باز این دل را ، کبوتر کردمش بامت
شکستی بال مرغانت ، ولی آهسته آهسته

دل از ایمانِ من کَندی ، ولی ماندم به ایمانت
زدی بر زیر پیمانت ،، ولی آهسته آهسته
بدیدی این دلم خون است ، نکردی مرحمش اما
زدی صد زخمِ جانانت ،، ولی آهسته آهسته

دلم شد همچو گل تشنه ، زدش لَه لَه به یک آبی
برفتش ساقی احسانت ،، ولی آهسته آهسته
بگفتم میدهم فرصت ، بباری یک شبی بر من
برفت این فرصت از خوانت ، ولی آهسته آهسته

کنم بیرون ترا از دل ، هزاران راندمت از در
شدش ره باز ايوانت ، ولی آهسته آهسته
بلی داود همراز ٫٫ عشق ،، کجا از دل ببندد رخت
کند بازم به زندانت ،، ولی آهسته آهسته

شاعر : داوود همراز

دکلمه : راحله افسری

تنظیم و میکس : آرش