مجموعه اشعار کوتاه بانو مهناز توماج ( آوات)
مجموعه اشعار کوتاه بانو مهناز توماج ( آوات)
ای مانده در دوراهی فرضیه ی
سرعت و سکون
من آنَم..
به کثرت شأن، در تهی ماندِگی بی موزون ..
چون چراغی وصل به شعله ی معلول
نمایان در برهه ی تابناکی از علتی افزون ….
که به استحاله ای از درون،
می سوزم و می سازم و ایستاده اَم به جنون….
مهناز توماج ( آوات)
…
آرمیده تَنی در پیچک سرما زده ی تاک
به وقت مِه در غلیان غباری نمناک …
که اطلاع از انزوای من
به وقت آشیان،
اصطلاح امتنانِ برچیده ای ست به آواز خون در رَگان بی ستایش باغ ..
به ترس به وحش
آن خفته در شولای یأس…!
که رفته به شتابِ سرگشتگی “ی” شناس..!
مهناز توماج ( آوات)
…
بُرده بودی از اقمار گوناگون
سُلاسه ی ابدی دوام را ….
تا انسان های رسیـده، با برهنگیِ
پاهای سنگی…
باری دیگر لب های شان به تمامی،
در سنگرِ کام به سقف چسبیده
دوستت دارم را بی غریو بمیرانند..
مهناز توماج ( آوات)
…
و در گردش روزها
و بخار سرد رودها
در اثبات آرواره ی یخ بَسته ی قندیل ها به غارها
رنج از آن توست!
ای رهایی خواسته از نیلِ مُبّرا…
من در شُرف تَن.سردیِ مماسِ اشک و لبخند،
در آنِ آزادِ …. آزادی
مندیلْ چرخان و پایکوبان
باتو به رقص برخواهم خاست…
مهناز توماج ( آوات)
…
و معاشرت تنها بهانه اَم شد
برای ادامه
به جهان بینیِ یافتن
برای شناختِ مَدَنیّتِ دوباره ی بقایای ِ زُل زده
در کامِ فرایندهای لُختِ ناکامِگی..
تا شرح آرام پاورچینآنه ی من،
برای اجتناب از تَرک…
تا تَرَک بُحرانی ِ بودهای”اَم” و نابِراهیِ توازنِ نیست های “اَت”….
مهناز توماج ( آوات)
…
و من در نشأت هر عبارت
و گنجایش شبهه وارِ ذره ای حرارت
در چرخش پر وزن مرارت…
به تسلّای خودِ در خود مانده اَم …
از آب
از علف …
و از مصادیق رعایت، در حس انسانی اَم به شعر…
که نِمودِ تپیدن است تا دویدن.
من مانده اَم در خودی خود،
تا یابندگیِ ضمیری آرام و معین.
مهناز توماج ( آوات)
…
شاعر : مهناز توماج ( آوات)
بیوگرافی شاعران ودکلماتورهای سایت عشق زیبا
بیشتر بخوانید بشنوید
شعر تظاهر شاعر خوانش شعر فردین علائی
شعر عشق تو شاعر سرخوش پارسا خوانش شعر لیلا موسوی
دلنوشته ای آخرین جهانم نویسنده خوانش متن عادل علاءالدینی
چشم بسته میرود از خاطرها شاعر نگارهادی خوانش مریم موحدی