شعر سرمه می کشد از مهدی رفوگر
سرمه می کشد
چشمان ریز
حسدورز
کم سو
بی خواب را
هر دم
هر زمان
آرایشی تازه می کند
چهره عبوس
پیر
نا مبارک خود
زمانه دلپریش
مردمان دلبسته را
پشت نیرنگ ها
چهره وسمه کشیده
پنهان و آشکار
مداوم
بی وقفه
فریب تازه ای می جوید
رسم دیرینه اوست
نامردمی
به قلم زیبای : مهدی رفوگر
دیگر اشعار و دکلمه های شاعران سایت عشق زیبا
پیراهنم بودی شعر و دکلمه از مریم حشمت پور
سایه ات سنگین شده از علی سلطانی
درد شعر و دکلمه از شییده