شعر سبز صمیمی از بانو مریم حشمت پور
باد اگر امان دهد
نقش ستاره میکشم
باز برای آسمان
ماه دوباره میکشم
ابر سلام می دهد
مژده به مادر زمین
خاک نفس کشیده ، با
عشق بهار آتشین
سنبل و سبزه آمده
باغچه را تکان بده
خواب بشوید از تنش
آب به او نشان بده
بوسه به خاک می زند
ریشه ی سبز سیر نو
هدیه به سفره می دهد
برکت و بوی نان جو
هفت دعا نشانده ام
رو به حلول آینه
وصل و بهار و چشم تو
عشق و قبول ِ آینه
سبز صمیمی دلم
عشق نشسته در کمین
هدیه به باد می دهم
بوسه به روی تو چنین
شاعر : بانو مریم حشمت پور