شعر زیبای یار از فریبا مطاعی
حقیقت را حقیقت وار غریبانه تو سیمایی
دمادم هر دمم را دم به فریادم تو سینایی
هراسم را حواسی تو به هر پاسی تو بینایی
به هر سردی تو گرمایی به هر بحری تو زیبایی
شریعت را تو ایمایی به هر راهش تو دیبایی
دیارم را بهشتی تو بهشتم را تو مینایی
بخوانم من به رود ِ شعر به هر موجش تو نیمایی
حدیث ِ گوهر و خاکم بر این حالم تو پیرایی
سحر را تا شبانگاهان چه بی مایه تو بی مایی
زنم بر تار ِ بی تابم به ناز ِ تار تو می آیی!
فریبا مطاعی